Isimsiz kadinlara mektuplar II

                                                                                                                    21 Şubat Cumartesi

 

Sana daha hızlı gelebilmek için taksiye biniyorum. Tekrar kontrol ediyorum ellerimle, uzun uzun taradığım saçlarımı. Ne garip, seni tanımadan, kavuşmak istiyorum bir an önce. Gözlerim yokluğunu tararken sokaklarda, birden beliriyorsun karşı kaldırımdan. 

Sen konuşurken seni izliyorum hep. Tepki gösteremiyorum hiçbir şeye sadece seni izliyorum. 

Gözlerin aklıma kazınıyor daha ilk anda, kocaman bal rengi gözlerin, beyaz tenin ve ellerin. 

Saçlarınsa arsız, serseri bir aşık. 

Saçlarınla yarışıyorum gözlerin için. 

Saçlarını kıskanıyorum sanırım. 

Dokunabiliyorlar ısrarla, yanaklarına, gözlerine ve hatta dudaklarına. 

Yürümeyi unutuyorum seninle, çarpıp duruyorum sonra. 

Mimiklerim kayboluyor. 

Karşında çırılçıplak kaldım.

Isimsiz kadinlara mektuplar I

20 Şubat Cuma, belli berlisiz bir zaman.

Anlamsızca fotoğraflarına bakıyorum. 

Bir bir inceliyorum her birini. 

Sessiz kalamıyorum sana. Ayni anda hem Merhaba, hem Hoşçakal diyorum. 

Cevap vermeni ummuyorum yada bu konu uzerine düşünmüyorum. 

Mevzu ben ve fotoğrafların arasında kalacakken, uzadıkça uzuyor gecemiz. 

Seni görmek istiyorum yine, ne göreceğimi, nasıl birini görmeyi beklediğimi bilmeden. 

Sen de beni görmek istiyorsun. 

Şaşırıyorum. 

Gereksiz tum sözcükler kakıyor aradan